Ljubav nikada ne prestaje

Prvo je proljeće otkad te nema.

Tvoje malo tijelo sada su vjesnici proljeća,
prvi i najdraži, oni što najbolje mirišu jer
tvoj je miris, miris djeteta
u njima.

Ptice te opet  mame
da ih slijediš do najviših grana stoljetnih stabala  misleći
da opet nećeš moći sići
bez pomoći mame

Ne znaju da si visoko iznad njih!
Bezbrižno trčiš, nebo je tvoja livada
na njoj plašiš bubamare i bogomoljke
nema granica igraš se sretan
duga je tvoj tobogan s njega skačeš u rijeku

Suze su mi poput vrućeg olova danima
talile srce
obuzeto tugom i gnjevom
kad smo te umotanog u novi pokrov posuli zemljom
a ipak su u potoku koji čuješ dok spavaš
zažuborile veselo smijući mi se iza leđa 
jer da život ide dalje

- Plač je za one koji ne vjeruju, - govoriš mi

                                          - jer ja ne mogu umrijeti, mama!

                                                   Ljubav se traži i  nalazi

                                                         i vidi samo srcem

                                                 tamo Te osjećam, tamo
                                                  sam Ti pripravila stan

u kom mirno spavaš danju i predeš
svoj san o letenju ne razmišljajući o povratku
umoran od lutanja po noćnom prostranstvu

                                             na kojem si najsjajnija zvjezdica

                                                 ona kad zatreperi to Ti dišeš
                                             kad jače zasvijetli to se Ti smiješ

Znati da nisi otišao
je ljubav

Ona nikada ne prestaje